Najczęstsze Pytania

Czy zakładanie aparatu jest bolesne?

Montaż aparatu nie jest zabiegiem bolesnym ani stresującym. Zwykle trwa około 30 minut.

Czy aparat może uszkodzić szkliwo?

Sama obecność zamków ortodontycznych nie jest czynnikiem powodującym uszkodzenie szkliwa czy przyzębia. Wszystkie aparaty kleimy za pomocą materiałów zawierających fluor, także nie ma obawy, aby szkliwo zostało uszkodzone pod zamkiem. Aparat jednak stwarza dodatkowe miejsce retencyjne dla płytki bakteryjnej zalegającej wokół zamków. Jest to zatem miejsce wymagające szczególnej troski o higienę. Zaniechanie jej może spowodować odwapnienie szkliwa wokół zamków ortodontycznych, co w przyszłości (po zdjęciu aparatu) będzie widoczne w postaci białych plam okalających miejsce po zamku.

Jak długo trwa leczenie ortodontyczne?

Każdy przypadek jest inny, dlatego każdy plan leczenia i jego przewidywany okres trwania są różne u różnych pacjentów. Czas leczenia uzależniony jest od rodzaju wady zgryzu, jej nasilenia, wieku pacjenta, stosowanych aparatów, współpracy pacjenta w przypadku aparatów ruchomych. Ważnym czynnikiem jest również regularność wizyt kontrolnych.

Jak częste są wizyty kontrolne?

Czas pomiędzy kolejnymi wizytami uzależniony jest od rodzaju aparatu i fazy leczenia.
W przypadku aparatów ruchomych wizyty odbywają się w odstępach około 6-tygodniowych.
Aparaty stałe ligaturowe wymagają wizyt kontrolnych co 4-6 tygodni, natomiast samoligaturujące - co 6-8 tygodni. W początkowym okresie, gdy następują duże ruchy zębów wizyty kontrolne są częstsze. Pod koniec leczenia, gdy zęby znajdują się w fazie stabilizacji można stosować dłuższe przerwy między wizytami, choć nie jest to regułą w przypadku stosowania elementów elastycznych.

Jaka jest różnica między zamkami ligaturowymi i samoligaturującymi?

Zamki ligaturowe nie mają mechanizmu utrzymującego drut w związku z czym w celu prawidłowego działania aparatu lekarz dowiązuje drut do zamków za pomocą gumowych lub metalowych ligatur. Wiązanie dociska drut do slotu zamka, co powoduje siłę tarcia między drutem z zamkiem.
Zamki bezligaturowe mają w swojej budowie mechanizm zamykający drut w slocie – najczęściej metalową klapeczkę, która zatrzaskuje drut w zamku. Klapka luźno utrzymuje drut w slocie zamka, a co za tym idzie zredukowane jest tarcie, co przekłada się na mniejsze siły działające na zęby, łatwiejsze ich przesuwanie, mniejszy dyskomfort pacjenta i krótszy czas leczenia.

Aparat samoligaturujący a kolorowe gumki?

W początkowym okresie leczenia aparatem samoligaturującym dodatkowe gumki nie powinny być stosowane - utrudniają swobodę przesuwania drutu oraz zwiększają tarcie, a więc powodują wolniejsze przesuwanie zębów. W późniejszych etapach, gdy zęby są już wstępnie uszeregowane i można zastosować grubsze, kwadratowe łuki, można dodatkowo zastosować kolorowe ligatury.

Jaki aparat jest najmniej widoczny?

Najmniej widoczne są aparaty językowe (lingwalne), w których zamki przyklejone są do strony wewnętrznej zębów, co pozwala na niemal niewidoczne leczenie.
Jeśli chodzi o aparaty wargowe dla najbardziej wymagających pacjentów, również dysponujemy szerokim asortymentem zamków kosmetycznych. Są one barwą zbliżone do barwy zęba w związku z czym - mało widoczne. Oferujemy zamki zarówno ceramiczne, jak i kryształowe - dobieramy je indywidualnie dla danego pacjenta.

Dla kogo aparat językowy?

Aparaty językowe wybierane są przez pacjentów, którzy z różnych powodów nie mogą sobie pozwolić na „ widoczne” leczenie ortodontyczne. Nie ma ograniczeń wiekowych co do ich stosowania, jednak ze względu na konieczność ostrożnego postępowania z nimi nie są polecane u dzieci.

Czy aparat językowy utrudnia mowę?

Zamki ortodontyczne przyklejone od strony podniebiennej stanowią nowy element dla języka, co może początkowo utrudniać prawidłową artykulację głosek. Zwykle z czasem pacjent przyzwyczaja się do aparatu i problem nieprawidłowej wymowy znika - jednak u części osób utrudnione.

Czy aparaty językowe mogą być stosowane w każdym przypadku?

Wszystko zależy od tego jaki jest to rodzaj aparatu lingwalnego. Zamki standardowe, nieindywidualizowane są pomocne raczej przy niewielkich zaburzeniach zębowych, takich jak stłoczenia czy rotacje. Nie są polecane przy wadach zgryzu z znacznym nasileniu, takie bowiem wymagają dużych zmian położenia szczęk względem siebie, co jest trudne do osiągnięcia za pomocą aparatu naklejonego od strony podniebiennej - znacznie utrudniają możliwość zastosowania aparatów dodatkowych lub wyciągów międzyszczękowych. Oczywiście możliwe jest doklejenie elementów pomocniczych od strony wargowej, jednak nie każdy pacjent wyraża na to zgodę.

Co zrobić, gdy odklei się zamek ortodontyczny?

Może tak się zdarzyć, że któryś z elementów aparatu ulegnie uszkodzeniu lub odklei się. Należy wówczas jak najszybciej skontaktować się z ze swoim lekarzem i ustalić termin naprawy awarii, zwłaszcza jeśli nastąpi ona w krótkim czasie po odbytej wizycie ortodontycznej. Oderwany zamek nie trzyma zęba w łuku i może być przyczyną utraty miejsca dla tego zęba na skutek wędrówki zębów sąsiednich - dzieje się tak najczęściej w początkowych etapach leczenia, w czasie szeregowania zębów.

Co zrobić, gdy odcementuje się pierścień ortodontyczny?

W przypadku awarii pierścienia należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Pierścień jest ostatnim elementem aparatu i może się zsunąć z drutu, zwłaszcza, gdy nie jest on zagięty na końcu. Pierścień może wówczas zostać połknięty lub zaaspirowany do dróg oddechowych. W innych przypadkach może dojść do wtłoczenia pierścienia do kieszonki dziąsłowej na skutek sił żucia, co powoduje podrażnienie przyzębia, stan zapalny kieszonki dziąsłowej lub wydłużenie zęba względem zębów sąsiednich na skutek sił przenoszonych przez drut.

Czy można założyć aparat pacjentce w ciąży?

Sama obecność aparatu ortodontycznego nie jest zagrożeniem u kobiet w ciąży, jednak przed każdym rozpoczęciem leczenia konieczne jest wykonanie zdjęć rentgenowskich, które w tym okresie są bezwarunkowo przeciwwskazane. W przypadku planowanego rozpoczęcia leczenia ortodontycznego warto się zatem wstrzymać do rozwiązania, natomiast rozpoczęte już leczenie może być kontynuowane.

Aparat ortodontyczny a ciąża?

W przypadku gdy kobieta w trakcie leczenia ortodontycznego zajdzie w ciąże, leczenie może być kontynuowane. Czasem jednak zdarza się tak, że w okresie ciąży zęby wykazują zwiększoną ruchomość na skutek reakcji przyzębia na zmiany hormonalne. Wówczas zazwyczaj należy zredukować siły działające na zęby, a w rzadkich przypadkach zaprzestać aktywacji aparatu, aż do rozwiązania.

Kiedy iść z dzieckiem do ortodonty?

Każde dziecko powinno odwiedzić ortodontę w czasie, gdy zęby mleczne wymieniają się na stałe. Wówczas lekarz ma dużo czasu na interwencję, jeśli taka jest konieczna, a większość przypadków wymagających leczenia kończy się na aparatach ruchomych, bez kosztownej terapii aparatami stałymi. Jednak w przypadkach, gdy ciężkie wady zgryzu występowały u rodziców lub rodzeństwa, a dziecko zaczyna wykazywać podobne symptomy, warto je skonsultować wcześniej, aby można było wszcząć działania prewencyjne, takie jak np. oduczanie nawyków lub prawidłowe układanie do snu.

Co zrobić, gdy dziecko ssie palec?

Ssanie palca jest częstym nawykiem u dzieci i nie stanowi dużego problemu w uzębieniu mlecznym. Jeśli dziecko zaprzestanie ssania przed wymianą uzębienia, powstałe zaburzenia ulegną regresji w wyniku samoregulacji. Powodem do zmartwienia jest jednak moment, gdy zęby zaczynają się wymieniać na stałe, a nawyk ten ciągle występuje. Wówczas jak najszybciej należy zgłosić się do ortodonty, celem wykonania aparatu korygującego nawyk ssania. Zaniechanie wizyty i zlekceważenie może bowiem spowodować trwałe zmiany w uzębieniu dziecka i zniekształcenia kości, które będą wymagały długiego i kosztownego leczenia w przyszłości.

Co to jest separacja zębów?

Bardzo często na trzonowcach zamiast standardowych zamków, które często ulegają oderwaniu, osadzana są pierścienie okalające ząb dookoła, zapewniając tym samym stabilniejsze utrzymanie elementu. Pierścień ma pewną grubość, dlatego często trudno jest go wcisnąć w przestrzenie międzyzębowe, zwłaszcza w tylnych odcinkach łuku zębowego. Aby zapewnić pacjentowi komfortowe osadzenie pierścieni, zakładamy tzw. separacje - mają one na celu stworzenie miejsca dla pierścienia, tak aby można go było założyć bez oporu i bólu. Separację są to gumowe bądź metalowe elementy zakładane w przestrzenie międzyzębowe z przedniej i tylnej strony zęba, na którym planujemy pierścień; w celu spełnienia swojej funkcji i dla utworzenia miejsca muszą tam pozostać co najmniej kilka dni.